LeBron James’in elinde sezon, ayağında dizi ve ulaşabileceği bir mucizenin başlangıcı vardı.
Yine de, sonunda, yeterince yükseğe çıkamadı.
Lakers’ın bir sezonun yokuş yukarı savaşını simgeleyen bir oyunda, James’in skoru eşitleyen potansiyel atlayıcısı, Pazartesi günü son saniyelerde Denver’dan Aaron Gordon tarafından bloke edilerek Nuggets’ın 113-111 galibiyetini ve Batı Konferansı’nı dört maçlık bir şekilde süpürmesini sağlamlaştırdı. Finaller.
Bir süpürme, ama çirkin değildi, Lakers her maçta dördüncü çeyrekte Nuggets ile mücadele ediyor.
Lakers koçu Darvin Ham, “Beni sevindiren şey, her gece yarışıyor olmamız. “Adamlara bunun ne anlama geldiğini değerlendirmelerini söyledim.”
Bir süpürme, ancak utanç verici değildi, Lakers sürekli ve amansız bir şekilde üstün bir takıma karşı ilerliyordu.
Ham, “Mücadele edebileceğimiz kadar sıkı savaştığımızı sanıyordum,” dedi.
Bir tarama, ama utanılacak bir şey olmamalı, Lakers şakadan şampiyonluk umutlarına 2-10’luk bir başlangıçtan Mayıs’ın üçüncü haftasına, 13. sıradan NBA’in son dördüne yükseldi.
Ham, “Harika bir yıl, cehennem gibi bir deneyim ve cehennem gibi bir geri dönüş,” dedi.
Lakers, .500’ün altında sekiz maça çıkan ve hala konferans finallerine kalan ilk takımdı. Lakers, ev sahibi avantajı olmadan oynadı, ancak konferansın ikinci sıradaki takımını Memphis’te ve son NBA şampiyonlarını Golden State’te mağlup etti.
Lakers’ın yıldızı LeBron James (sağda) ve Denver Nuggets’ın forveti Aaron Gordon, ikinci çeyrekte tartıştı.
(Gina Ferazzi / Haberler)
Tüm bunlardan daha etkileyici olan Lakers, belki de franchise tarihinde Kasım ayının yuhalamalarını şehir merkezindeki arena tarihinde eşi benzeri olmayan bir bahar kükremesine dönüştüren ilk takımdı.
Ham, “Herkes ipi aynı yöne çekiyor, çok çok özel bir yıldı” dedi.
NBA Finallerinin uçurumuna giden bu muhteşem koşu sırasında, kasaba Lakers’a yeniden aşık oldu. Asi oğlu Anthony Davis’i kucakladılar. Yeni yıldız Austin Reaves için tezahürat yaparken kendilerini kaptırdılar. Playoff kahramanı Lonnie Walker IV’ü çılgınca alkışladılar.
Ve sonra LeBron James vardı.
Bu, James’in resmi olarak bir Laker olduğu sezon sonrası.
Her sezon sonrası zaferinin atan kalbiydi ve görünüşe göre, Pazartesi gecesi onları boğabilecek üç maça sıfır açığının üstesinden gelebileceklerine inanan tek Laker’dı.
James saat 13:00’te atış yapmak için sahaya geldiğinde, NBA ve ESPN yetkilileri zaten orada bir Nuggets galibiyet töreni planlıyorlardı.
James belli ki fark etmişti. James kesinlikle tepki gösterdi.
“Bu gece benim için biraz motive edici bir faktördü,” diye kabul etti.
Başlangıçta, bu playofflarda daha önce görülmemiş bir güç ve enerjiyle uçarak geldi ve dört saniye dışında hepsini oynadığı bir oyunda bu çaresizlik seviyesini korumaya devam etti.
Ham, “Bu şeyi devam ettirecek zihniyetle çıktı” dedi.
James yükselen üç sayılık atışlar yaptı. Çürük turnikeleri batırdı. Nuggets’ı defalarca parçaladı ve yıldızlarının her birini sarsılmaz bir tutkuyla korudu, itti, çekti, öğüttü.
15 şutunun dokuzunu kaçıran ve James’in tutkusundan ders çıkarabilen Davis, “Ateş aldı, süper agresif çıktı, bizi oyunun içinde tuttu” dedi.
Açıktı ki James, Lakers’ın süpürülmesine izin vermemeye kararlıydı ve bu çabasında 40 sayı, 10 ribaund ve 9 asistle oynadı.
Lakers’a geldiğinden beri oynadığı tartışmasız en iyisiydi. Yerel halkın nihayet onu takdir etmeye başladığı bir sezonda parlayan bir andı.
Ve engellenen o son atış? Ham, James’e faul yapıldığında ısrar etti.
Ham, “Yokuş aşağı inmeye çalışıyordu, adamım,” dedi ve daha sonra ekledi, “Artık NBA’de topu sürdüğünüzde hemen hemen her oyunda temas var ve neyin ihlal olarak kabul edildiği, neyin olmadığı ve neyin adlandırıldığı ve neyin olmadığı. , Habersizim.
Ne olursa olsun, sonunda James’e yetecek kadar yoktu. Sonunda, Lakers yeterli değildi.
30 sayı atan Nikola Jokic, Davis’ten daha iyiydi. Görünüşe göre bütün bir hafta boyunca gol atan Jamal Murray, yorucu James’ten daha tutarlıydı.
Nuggets’ın geri kalanına gelince, bu takımın bütün bir sezon boyunca birlikte oynadığı ve kazandığı açıktı ve birlikte daha iyi çalıştılar.
LeBron James, Pazartesi günü Denver Nuggets’a karşı dördüncü çeyrekte sahada yürüyor.
(Wally Skalij / Haberler)
Reaves ve Rui Hachimura dışında Lakers, Kentavious Caldwell-Pope’tan Michael Porter Jr.’a, Gordon’dan Bruce Brown’a kadar herkesten büyük anlar yaratan bir Nuggets yardımcı kadrosuyla boy ölçüşemezdi.
Nuggets daha derindi. Nuggets daha keskindi. Nuggets daha iyiydi.
Bu, Lakers sezonunun başarısız olduğu anlamına gelmez. Sezon bir başarı değildi – tüm Lakers takımları için tek başarı şampiyonluktur – ama başarısızlık da değildi.
Sezon, yeni teknik direktör Ham için onaydı.
O, korkunç başlangıçlarını bir profesyonel gibi idare eden, başarısız oyuncularını asla bırakmayan, en bariz başarısızlıkları bile asla eleştirmeyen ve Russell Westbrook ile asla alenen tartışmayan çaylak bir patrondu.
Ham geçen yaz işe alındığında, NBA kalfasının James tarafından yönetilen bir soyunma odasında güvenilirliği olup olmayacağı konusunda bazı sorular vardı.
O yaptı. O kazandı. Şimdi onun sahibi.
NBA yedek kulübesindeki bir hayattan aldığı sarsılmaz inancı ve sıkı çalışma felsefesiyle, Lakers’ın en büyük yıldızlarını kazandı ve her gece sıkı oynayan bir takımı yönetti.
Lakers’ın yıldızı LeBron James, Denver Nuggets tarihinde ilk kez NBA Finallerine yükselmeyi kutlarken sahadan çıktı.
(Wally Skalij / Haberler)
“Bence birinci sınıf bir koça, birinci sınıf koçluk kadrosuna sahip olmanın onları Batı Konferansı finallerine taşıyabilmesinin özel olduğunu düşünüyorum, bence bu Koç Ham ve koçluk ekibi için ileriye dönük harika bir şey.” dedi James. “Bu oldukça şaşırtıcı.”
Sezon aynı zamanda genel menajer Rob Pelinka için de kefaret oldu.
Westbrook’u takas ettiği için dört ay süren sert eleştirilere katlandıktan sonra Pelinka, Lakers’ı dönüştürerek hikayeyi değiştirdi.
Westbrook’u terk etti. Hachimura ve D’Angelo Russell ve Jarred Vanderbilt’i satın aldı, Russell son seride çökse de hepsi iyi katkılarda bulundu.
Pelinka, bir takımın kültürünü takas etmeden veya bir yıldız almadan sezon ortasında değiştirme gibi ender bir başarı elde etti. Lakers’ın personel patronu olarak geçirdiği altı yılda çok şey kaybetti, ancak 13. sıradaki bir takımı ligin son dördüne dönüştürdüğü için büyük övgüyü hak ediyor.
Tadilattan James, “Bu adamları soyunma odasına getirebildiğimiz zaman heyecan verici bir andı,” dedi. “Biliyorsunuz, hemen daha iyi bir takım olduk ve bu, Batı Konferansı finallerine çıkmamızı sağlıyor.”
Sezon ayrıca Reaves ve Hachimura için bir keşifti.
Her iki adam da sezon başladığında kesinlikle arka plan oyuncularıydı – Hachimura, Washington Wizards’ın görünmez bir parçasıydı – ancak ikisi de sezonun sonunda geçerli Lakers’a dönüştü.
Reaves üçüncü en iyi oyuncularıydı. Hachimura onların en iyi enerji oyuncusuydu. Bu yaz Lakers, ikisini de yeniden imzalamak için elinden gelenin en iyisini yapmalı ve daha fazlasını yapmaya çalışmamalı.
Davis için birden fazla yetenek alamadıkları sürece, üçüncü bir süper yıldız eklemek uğruna bu takımı dağıtmamalılar – Kyrie Irving yok! Son haftalarda canlanan kimyayı bozmayın.
Bu takım Finallerden sadece dört galibiyet aldı. Bütün bir sezon boyunca, belki de James’in bir Laker olarak sonuncusu olan bu aynı takım, Finaller adımını atabilir.
Sonunda, NBA’deki tartışmasız en iyi takıma karşı Lakers yeterli değildi.
Ama bu son değil. Görünüşe göre bu sadece başlangıç.
Yine de, sonunda, yeterince yükseğe çıkamadı.
Lakers’ın bir sezonun yokuş yukarı savaşını simgeleyen bir oyunda, James’in skoru eşitleyen potansiyel atlayıcısı, Pazartesi günü son saniyelerde Denver’dan Aaron Gordon tarafından bloke edilerek Nuggets’ın 113-111 galibiyetini ve Batı Konferansı’nı dört maçlık bir şekilde süpürmesini sağlamlaştırdı. Finaller.
Bir süpürme, ama çirkin değildi, Lakers her maçta dördüncü çeyrekte Nuggets ile mücadele ediyor.
Lakers koçu Darvin Ham, “Beni sevindiren şey, her gece yarışıyor olmamız. “Adamlara bunun ne anlama geldiğini değerlendirmelerini söyledim.”
Bir süpürme, ancak utanç verici değildi, Lakers sürekli ve amansız bir şekilde üstün bir takıma karşı ilerliyordu.
Ham, “Mücadele edebileceğimiz kadar sıkı savaştığımızı sanıyordum,” dedi.
Bir tarama, ama utanılacak bir şey olmamalı, Lakers şakadan şampiyonluk umutlarına 2-10’luk bir başlangıçtan Mayıs’ın üçüncü haftasına, 13. sıradan NBA’in son dördüne yükseldi.
Ham, “Harika bir yıl, cehennem gibi bir deneyim ve cehennem gibi bir geri dönüş,” dedi.
Lakers, .500’ün altında sekiz maça çıkan ve hala konferans finallerine kalan ilk takımdı. Lakers, ev sahibi avantajı olmadan oynadı, ancak konferansın ikinci sıradaki takımını Memphis’te ve son NBA şampiyonlarını Golden State’te mağlup etti.
Lakers’ın yıldızı LeBron James (sağda) ve Denver Nuggets’ın forveti Aaron Gordon, ikinci çeyrekte tartıştı.
(Gina Ferazzi / Haberler)
Tüm bunlardan daha etkileyici olan Lakers, belki de franchise tarihinde Kasım ayının yuhalamalarını şehir merkezindeki arena tarihinde eşi benzeri olmayan bir bahar kükremesine dönüştüren ilk takımdı.
Ham, “Herkes ipi aynı yöne çekiyor, çok çok özel bir yıldı” dedi.
NBA Finallerinin uçurumuna giden bu muhteşem koşu sırasında, kasaba Lakers’a yeniden aşık oldu. Asi oğlu Anthony Davis’i kucakladılar. Yeni yıldız Austin Reaves için tezahürat yaparken kendilerini kaptırdılar. Playoff kahramanı Lonnie Walker IV’ü çılgınca alkışladılar.
Ve sonra LeBron James vardı.
Bu, James’in resmi olarak bir Laker olduğu sezon sonrası.
Her sezon sonrası zaferinin atan kalbiydi ve görünüşe göre, Pazartesi gecesi onları boğabilecek üç maça sıfır açığının üstesinden gelebileceklerine inanan tek Laker’dı.
James saat 13:00’te atış yapmak için sahaya geldiğinde, NBA ve ESPN yetkilileri zaten orada bir Nuggets galibiyet töreni planlıyorlardı.
James belli ki fark etmişti. James kesinlikle tepki gösterdi.
“Bu gece benim için biraz motive edici bir faktördü,” diye kabul etti.
Başlangıçta, bu playofflarda daha önce görülmemiş bir güç ve enerjiyle uçarak geldi ve dört saniye dışında hepsini oynadığı bir oyunda bu çaresizlik seviyesini korumaya devam etti.
Ham, “Bu şeyi devam ettirecek zihniyetle çıktı” dedi.
James yükselen üç sayılık atışlar yaptı. Çürük turnikeleri batırdı. Nuggets’ı defalarca parçaladı ve yıldızlarının her birini sarsılmaz bir tutkuyla korudu, itti, çekti, öğüttü.
15 şutunun dokuzunu kaçıran ve James’in tutkusundan ders çıkarabilen Davis, “Ateş aldı, süper agresif çıktı, bizi oyunun içinde tuttu” dedi.
Açıktı ki James, Lakers’ın süpürülmesine izin vermemeye kararlıydı ve bu çabasında 40 sayı, 10 ribaund ve 9 asistle oynadı.
Lakers’a geldiğinden beri oynadığı tartışmasız en iyisiydi. Yerel halkın nihayet onu takdir etmeye başladığı bir sezonda parlayan bir andı.
Ve engellenen o son atış? Ham, James’e faul yapıldığında ısrar etti.
Ham, “Yokuş aşağı inmeye çalışıyordu, adamım,” dedi ve daha sonra ekledi, “Artık NBA’de topu sürdüğünüzde hemen hemen her oyunda temas var ve neyin ihlal olarak kabul edildiği, neyin olmadığı ve neyin adlandırıldığı ve neyin olmadığı. , Habersizim.
Ne olursa olsun, sonunda James’e yetecek kadar yoktu. Sonunda, Lakers yeterli değildi.
30 sayı atan Nikola Jokic, Davis’ten daha iyiydi. Görünüşe göre bütün bir hafta boyunca gol atan Jamal Murray, yorucu James’ten daha tutarlıydı.
Nuggets’ın geri kalanına gelince, bu takımın bütün bir sezon boyunca birlikte oynadığı ve kazandığı açıktı ve birlikte daha iyi çalıştılar.
LeBron James, Pazartesi günü Denver Nuggets’a karşı dördüncü çeyrekte sahada yürüyor.
(Wally Skalij / Haberler)
Reaves ve Rui Hachimura dışında Lakers, Kentavious Caldwell-Pope’tan Michael Porter Jr.’a, Gordon’dan Bruce Brown’a kadar herkesten büyük anlar yaratan bir Nuggets yardımcı kadrosuyla boy ölçüşemezdi.
Nuggets daha derindi. Nuggets daha keskindi. Nuggets daha iyiydi.
Bu, Lakers sezonunun başarısız olduğu anlamına gelmez. Sezon bir başarı değildi – tüm Lakers takımları için tek başarı şampiyonluktur – ama başarısızlık da değildi.
Sezon, yeni teknik direktör Ham için onaydı.
O, korkunç başlangıçlarını bir profesyonel gibi idare eden, başarısız oyuncularını asla bırakmayan, en bariz başarısızlıkları bile asla eleştirmeyen ve Russell Westbrook ile asla alenen tartışmayan çaylak bir patrondu.
Ham geçen yaz işe alındığında, NBA kalfasının James tarafından yönetilen bir soyunma odasında güvenilirliği olup olmayacağı konusunda bazı sorular vardı.
O yaptı. O kazandı. Şimdi onun sahibi.
NBA yedek kulübesindeki bir hayattan aldığı sarsılmaz inancı ve sıkı çalışma felsefesiyle, Lakers’ın en büyük yıldızlarını kazandı ve her gece sıkı oynayan bir takımı yönetti.
Lakers’ın yıldızı LeBron James, Denver Nuggets tarihinde ilk kez NBA Finallerine yükselmeyi kutlarken sahadan çıktı.
(Wally Skalij / Haberler)
“Bence birinci sınıf bir koça, birinci sınıf koçluk kadrosuna sahip olmanın onları Batı Konferansı finallerine taşıyabilmesinin özel olduğunu düşünüyorum, bence bu Koç Ham ve koçluk ekibi için ileriye dönük harika bir şey.” dedi James. “Bu oldukça şaşırtıcı.”
Sezon aynı zamanda genel menajer Rob Pelinka için de kefaret oldu.
Westbrook’u takas ettiği için dört ay süren sert eleştirilere katlandıktan sonra Pelinka, Lakers’ı dönüştürerek hikayeyi değiştirdi.
Westbrook’u terk etti. Hachimura ve D’Angelo Russell ve Jarred Vanderbilt’i satın aldı, Russell son seride çökse de hepsi iyi katkılarda bulundu.
Pelinka, bir takımın kültürünü takas etmeden veya bir yıldız almadan sezon ortasında değiştirme gibi ender bir başarı elde etti. Lakers’ın personel patronu olarak geçirdiği altı yılda çok şey kaybetti, ancak 13. sıradaki bir takımı ligin son dördüne dönüştürdüğü için büyük övgüyü hak ediyor.
Tadilattan James, “Bu adamları soyunma odasına getirebildiğimiz zaman heyecan verici bir andı,” dedi. “Biliyorsunuz, hemen daha iyi bir takım olduk ve bu, Batı Konferansı finallerine çıkmamızı sağlıyor.”
Sezon ayrıca Reaves ve Hachimura için bir keşifti.
Her iki adam da sezon başladığında kesinlikle arka plan oyuncularıydı – Hachimura, Washington Wizards’ın görünmez bir parçasıydı – ancak ikisi de sezonun sonunda geçerli Lakers’a dönüştü.
Reaves üçüncü en iyi oyuncularıydı. Hachimura onların en iyi enerji oyuncusuydu. Bu yaz Lakers, ikisini de yeniden imzalamak için elinden gelenin en iyisini yapmalı ve daha fazlasını yapmaya çalışmamalı.
Davis için birden fazla yetenek alamadıkları sürece, üçüncü bir süper yıldız eklemek uğruna bu takımı dağıtmamalılar – Kyrie Irving yok! Son haftalarda canlanan kimyayı bozmayın.
Bu takım Finallerden sadece dört galibiyet aldı. Bütün bir sezon boyunca, belki de James’in bir Laker olarak sonuncusu olan bu aynı takım, Finaller adımını atabilir.
Sonunda, NBA’deki tartışmasız en iyi takıma karşı Lakers yeterli değildi.
Ama bu son değil. Görünüşe göre bu sadece başlangıç.