Önce sis hatırlıyorum.
26 Ocak 2020 sabahı erken saatlerde eteklerimden LAX'a giden bir taksinin arkasında otururken, araba penceresini göremediğim kadar kalın bir sisde titrediğini hatırlıyorum.
Merak ettim, Cabbie bunu nasıl sürecek? Sis arabayı 110'a kadar çevrelemeye devam ederken, bu sıradan bir sis olmadığını düşündüm.
Yedi saat ve bir kros gezisi sonra, Miami otel odamdaki yatağa yayıldım, şafak yolculuğundan tükenmiş, aniden hırıltılı akıllı telefonumu görmezden geldiğim bir şekerleme kucakladım. Vızıldadı ve vızıldadı ve vızıldadı ve son olarak, bir düzine kaçırılan çağrıdan sonra nihayet içini çektim ve aldım.
Times Yardımcısı Spor Editörü Athan Atsales'di. Genellikle sakin sesi her hecede yükseliyordu.
“Bill, size söyleyecek gerçekten kötü haberlerim var,” dedi, ardından bugün hala musallat olan iki kelime.
Kobe öldü.
İnançsızlıkla bağırdım, telefonu attım, birkaç dakika donmuş, sonra yatağa yuvarlandım, bilgisayarıma döndüm ve nasıl olduğunu bildiğim tek yolla yas tutmaya başladım.
Yazmaya başladım.
Kobe Bryant gitti.
Şu anda çığlık atıyorum, gökyüzüne lanet ediyorum, klavyeme ağlıyorum ve bunu kimin bildiği umrumda değil.
Beş yıl önce, Bryant'ın ölümünün hemen ardından yayınlanan sütunun işkence edilen Lede idi. Burada yeniden basıldığım tek şey bu. Kendimi sütunun geri kalanını okumak için getiremem. Hala gerçek görünmüyor ve aşırı yüklenen sözlerimi tekrar ziyaret etmek onu gerçekleştirecek ve bir parçam hala bunun için hazır değil.
Bu benim hikayem. Seninkine sahipsin. Birçoğunuz, Bryant'ın, 13 yaşındaki kızı Gianna'nın ve yedi kişinin sis shrouded calabasas helikopter kazasında öldürüldüğünü duyduğunuz Pazar öğleden sonra tam olarak nerede olduğunuzu hatırlıyorsunuz.
Bir partide. Bir kilisede. Kanepenizde. Bir yerde, her yerde, görünüşe göre tüm Los Angeles nerede olduğunu hatırlıyor. Sonsuz bir öğleden sonra gözlerimiz sulandı ve kalplerimiz dövüldü ve dünyamız hareketsizdi.
Duydun. Topladın. Ağladın. Onurlandırdın. Bin Oaks'tan Newport Plajı'na sokak köşelerine serpilmiş çiçekler ve işaretler ve formalar ve sevgi ile bölgeyi dünyanın en büyük cenaze salonuna dönüştürdünüz, milyonlarca kişi Los Angeles'ın en popüler sporcusunun kaybını halka yas tutuyorsunuz. hayatının.
O zaman sindirmek imkansızdı. Beş yıl sonra anlamak daha da zor.
Xavier Davenport, 29 Ocak 2020'de La Los şehir merkezinde LA Live'daki Lakers yıldızı için geçici bir anıtta Kobe Bryant'a saygılarını ödüyor.
(Genaro Molina/Haberler)
Peki ya da denemeyiz bile? Son yarım on yılda sonsuz bir şekilde anlatılan korkunç olayları yeniden yaşamak yerine, bunu farklı bir beş yıllık yıldönümü sütunu yapalım.
Kobe Bryant'ın ölümünü anlatmak yerine, hayatının geri kalanına ne olabileceğine odaklanalım.
Ya Kobe Bryant yaşamış olsaydı? Ya potansiyel kötü havaya göz kırpmış ve o helikoptere hiç binmemiş olsaydı? Ya Kobe Bryant şimdi 46 yaşında bir işadamı ve film yapımcısı ve Newport'ta yaşayan ve Los Angeles'ın tümünü kullanan yazar ve hayırsever olsaydı, bu neye benziyor?
Anlamak imkansızdır, ancak Mamba zihniyetini bilerek ve onu yakından ele aldığını bilerek, korkunç bir şekilde sıradan bir yerel basketbol sahnesi haline gelen şeyi tekrar muhteşem bir şeye dönüştüreceğini güvenle tahmin edebilirim.
Kuzey Yıldızımızı kaybederken, sadece unutulmaz bir geçmişi değil, aynı zamanda parlak bir geleceği de kaybettik.
İşte ne olabilir.
Lakers yıldızı Kobe Bryant, 28 Mart 2016'da Salt Lake Cityon'daki Utah Jazz'a karşı bir maçtan önce tanıtıldığı için ayakta alkışlıyor.
(Wally Skalij / Haberler)
Lakers çok yıllık şampiyonluk yarışmacıları olurdu.
Bryant, Lakers'ın sahibi Jeanie Buss için etkili bir danışmana dönüşecekti ve yakın arkadaşı Rob Pelinka'yı asla desteklemese de, sürekli Pelinka'nın kulağında olurdu.
“2020 Şampiyonası takımını parçalamayın! Russell Westbrook için kazanan parçalar takas etmeyin! Robert Horry ve Rick Fox gibi daha fazla adam bulun! Yeni bir kültür yaratmayan, ancak mevcut olanı ekleyen insanları bulun! ”
Başka bir deyişle, eğer Kobe Bryant hala burada olsaydı, Klutch Sports Group artık Lakers'ı yönetmezdi.
Ty Lue Lakers koçu olurdu.
JJ Redick takdire şayan bir iş çıkarıyor, bunun gibi eleştirmenlerin tahminlerinden çok daha iyi performans gösterdi ve uzun süre Lakers'ın koçu olabilir.
Ancak Bryant, Lue'yi sevdi, onu oyundaki en iyi zihinlerden biri olarak gördü ve Redick'in mevcut olmadan çok önce onu Steve Ballmer'dan çalmayı kişisel görevini yapacaktı.
Ve oh evet, Lue Brian Shaw'u yanına getirirdi ve Derek Fisher bir şekilde aynı bankta bir koltuk bulurdu.
LeBron James Sonunda Lakers hayranları tarafından kendilerinden biri olarak benimsenecekti.
Lakers yıldızı LeBron James, 23 Ocak'ta Boston Celtics'e karşı bir maçtan önce Milli Marşı sırasında gökyüzüne işaret ediyor.
(Wally Skali J/ Haberler)
Bryant bunu gerçekleştirirdi.
Ölümünden dokuz gün önce son röportajımızda Bryant, “LeBron Los Angeles'a geldiğinde şimdi bir Laker. Kardeşliğimizin bir parçası, kardeşliğimizin bir parçası ve onu bu şekilde kucaklamalıyız. ”
Kobe hayatta olsaydı, James kariyerinin son yıllarını onunla birlikte yürüme kolunda geçirirdi, Bryant James'in kilometre taşlarının her birine yorum yaptı, Bryant James'in kahramanlarının çoğuna tanık oldu.
Bununla birlikte, Kobe'ye katılmak yerine, James esasen onun yerini almak zorunda kaldı ve bunun asla olmayacağını biliyorsunuz.
Bryant'ın görünür desteği olmadan, James'in mirası Cleveland'da daha güçlü ve Miami'de etkisi daha fazlaydı. Asla gerçek bir laker olarak kabul edilmeyecek, çünkü o sadece Kobe değil.
Bu sezon içi turnuva bayrağı? Benimle dalga mı geçiyorsun?
Evet, NBA hala Lakers'ı, ligin sezon içi turnuvasını kazandıktan sonra geçen yıl bu aptal afiş yetiştirmeye zorlayacaktı.
Ancak bir gün sonra Bryant, Lakers'ı örtmeye ikna ederdi.
“Mutlu olacak ne var? İş bitmedi, ”dedi ünlü bir şekilde yerel yayıncı Ted Sobel tarafından Lakers'ın 2009 finallerinde Orlando'ya iki oyundan hiçbire liderlik etmesinden sonra dour bakışını sorduktan sonra.
Bryant, sahte bir şey, bir şey, bir şey, bir şampiyonluk kazanmanın ciddi işine müdahale eden herhangi bir şeyden hoşlanmadı. Ne olursa olsun, turnuva ne olursa olsun, kirişlerinde değil, söylerdi.
Asla üç olmaz Kobe Bryant heykelleri Crypto.com Arena'nın önünde.
Crypto.com Arena dışında Kobe Bryant'ı onurlandıran heykellerden biri.
(Irfan Khan / Haberler)
81 puanlık oyun sırasında onun heykeli mi? Evet. Karısı Vanessa, aslında bunu tasarladığını söyledi. Gigi ile başka bir heykeli mi? Kesinlikle. O nihai kız babaydı.
Ancak şu anda üçüncü bir Kobe Bryant heykeli için, herkesin üç katı kadar, ana heykeli herkesinkinden daha uzun ve asla bunun için durmazdı.
Her zaman kendini beğenmişti ama asla kendi kendini teşvik etmem. Kazanmayı severdi ama asla birinin yüzünü ovmayacaktı. Ve Lakers efsanelerini o kadar çok sevdi ki, daha fazla dikkat edilmekten utanacaktı.
“Üçüncü bir heykelim inşa etmek istiyorsun? Bu alanı Pau Gasol'a ver. ”
Bryant, WNBA'nın en iyi franchise'ı olan Los Angeles Sparks'ın sahibi olacaktı.
Bryant'ın kadın basketboluna olan yakınlığı iyi belgelendi. Gianna ile çok sayıda üniversite ve profesyonel oyuna katıldı. Bir keresinde üç kadın oyuncunun – Diana Taurasi, Maya Moore ve Elena Delle Donne – NBA'de oynayabileceğini düşündüğünü söyledi.
Sabrina Ionescu'ya büyüklüğe ders verdi, etkisi, yaşam hizmeti kutlamalarında bile konuşacaktı. Büyük Jewell Loyd'u “küçük kız kardeşi” olarak nitelendirdi.
Tren enkazının aynı şehri, kıvılcımlar olan yaşamı tolere etmesinin bir yolu yoktur. Ligin en iyi franchise'ı bir kez, Sparks, liderlikte sürekli değişikliklerle, gerçek yıldız yok ve sadece bir topluluk kolejindeki geçici soyunma odalarına düştükten sonra yeni bir uygulama tesisi için planları duyurdu.
İşte sonunda takımı Dodger liderliğindeki bir gruptan satın alacağını ve onları Titlistlere geri çevireceğini tahmin ediyor.
Ve 2028 taslağında, ekibinin ilk seçimi zamanı geldiğinde, hiçbir soru olmazdı.
“Connecticut Üniversitesi Gianna Bryant'dan Sparks Seç.”
Tanrım, onu özlüyorum.
26 Ocak 2020 sabahı erken saatlerde eteklerimden LAX'a giden bir taksinin arkasında otururken, araba penceresini göremediğim kadar kalın bir sisde titrediğini hatırlıyorum.
Merak ettim, Cabbie bunu nasıl sürecek? Sis arabayı 110'a kadar çevrelemeye devam ederken, bu sıradan bir sis olmadığını düşündüm.
Yedi saat ve bir kros gezisi sonra, Miami otel odamdaki yatağa yayıldım, şafak yolculuğundan tükenmiş, aniden hırıltılı akıllı telefonumu görmezden geldiğim bir şekerleme kucakladım. Vızıldadı ve vızıldadı ve vızıldadı ve son olarak, bir düzine kaçırılan çağrıdan sonra nihayet içini çektim ve aldım.
Times Yardımcısı Spor Editörü Athan Atsales'di. Genellikle sakin sesi her hecede yükseliyordu.
“Bill, size söyleyecek gerçekten kötü haberlerim var,” dedi, ardından bugün hala musallat olan iki kelime.
Kobe öldü.
İnançsızlıkla bağırdım, telefonu attım, birkaç dakika donmuş, sonra yatağa yuvarlandım, bilgisayarıma döndüm ve nasıl olduğunu bildiğim tek yolla yas tutmaya başladım.
Yazmaya başladım.
Kobe Bryant gitti.
Şu anda çığlık atıyorum, gökyüzüne lanet ediyorum, klavyeme ağlıyorum ve bunu kimin bildiği umrumda değil.
Beş yıl önce, Bryant'ın ölümünün hemen ardından yayınlanan sütunun işkence edilen Lede idi. Burada yeniden basıldığım tek şey bu. Kendimi sütunun geri kalanını okumak için getiremem. Hala gerçek görünmüyor ve aşırı yüklenen sözlerimi tekrar ziyaret etmek onu gerçekleştirecek ve bir parçam hala bunun için hazır değil.
Bu benim hikayem. Seninkine sahipsin. Birçoğunuz, Bryant'ın, 13 yaşındaki kızı Gianna'nın ve yedi kişinin sis shrouded calabasas helikopter kazasında öldürüldüğünü duyduğunuz Pazar öğleden sonra tam olarak nerede olduğunuzu hatırlıyorsunuz.
Bir partide. Bir kilisede. Kanepenizde. Bir yerde, her yerde, görünüşe göre tüm Los Angeles nerede olduğunu hatırlıyor. Sonsuz bir öğleden sonra gözlerimiz sulandı ve kalplerimiz dövüldü ve dünyamız hareketsizdi.
Duydun. Topladın. Ağladın. Onurlandırdın. Bin Oaks'tan Newport Plajı'na sokak köşelerine serpilmiş çiçekler ve işaretler ve formalar ve sevgi ile bölgeyi dünyanın en büyük cenaze salonuna dönüştürdünüz, milyonlarca kişi Los Angeles'ın en popüler sporcusunun kaybını halka yas tutuyorsunuz. hayatının.
O zaman sindirmek imkansızdı. Beş yıl sonra anlamak daha da zor.
Xavier Davenport, 29 Ocak 2020'de La Los şehir merkezinde LA Live'daki Lakers yıldızı için geçici bir anıtta Kobe Bryant'a saygılarını ödüyor.
(Genaro Molina/Haberler)
Peki ya da denemeyiz bile? Son yarım on yılda sonsuz bir şekilde anlatılan korkunç olayları yeniden yaşamak yerine, bunu farklı bir beş yıllık yıldönümü sütunu yapalım.
Kobe Bryant'ın ölümünü anlatmak yerine, hayatının geri kalanına ne olabileceğine odaklanalım.
Ya Kobe Bryant yaşamış olsaydı? Ya potansiyel kötü havaya göz kırpmış ve o helikoptere hiç binmemiş olsaydı? Ya Kobe Bryant şimdi 46 yaşında bir işadamı ve film yapımcısı ve Newport'ta yaşayan ve Los Angeles'ın tümünü kullanan yazar ve hayırsever olsaydı, bu neye benziyor?
Anlamak imkansızdır, ancak Mamba zihniyetini bilerek ve onu yakından ele aldığını bilerek, korkunç bir şekilde sıradan bir yerel basketbol sahnesi haline gelen şeyi tekrar muhteşem bir şeye dönüştüreceğini güvenle tahmin edebilirim.
Kuzey Yıldızımızı kaybederken, sadece unutulmaz bir geçmişi değil, aynı zamanda parlak bir geleceği de kaybettik.
İşte ne olabilir.
Lakers yıldızı Kobe Bryant, 28 Mart 2016'da Salt Lake Cityon'daki Utah Jazz'a karşı bir maçtan önce tanıtıldığı için ayakta alkışlıyor.
(Wally Skalij / Haberler)
Lakers çok yıllık şampiyonluk yarışmacıları olurdu.
Bryant, Lakers'ın sahibi Jeanie Buss için etkili bir danışmana dönüşecekti ve yakın arkadaşı Rob Pelinka'yı asla desteklemese de, sürekli Pelinka'nın kulağında olurdu.
“2020 Şampiyonası takımını parçalamayın! Russell Westbrook için kazanan parçalar takas etmeyin! Robert Horry ve Rick Fox gibi daha fazla adam bulun! Yeni bir kültür yaratmayan, ancak mevcut olanı ekleyen insanları bulun! ”
Başka bir deyişle, eğer Kobe Bryant hala burada olsaydı, Klutch Sports Group artık Lakers'ı yönetmezdi.
Ty Lue Lakers koçu olurdu.
JJ Redick takdire şayan bir iş çıkarıyor, bunun gibi eleştirmenlerin tahminlerinden çok daha iyi performans gösterdi ve uzun süre Lakers'ın koçu olabilir.
Ancak Bryant, Lue'yi sevdi, onu oyundaki en iyi zihinlerden biri olarak gördü ve Redick'in mevcut olmadan çok önce onu Steve Ballmer'dan çalmayı kişisel görevini yapacaktı.
Ve oh evet, Lue Brian Shaw'u yanına getirirdi ve Derek Fisher bir şekilde aynı bankta bir koltuk bulurdu.
LeBron James Sonunda Lakers hayranları tarafından kendilerinden biri olarak benimsenecekti.
Lakers yıldızı LeBron James, 23 Ocak'ta Boston Celtics'e karşı bir maçtan önce Milli Marşı sırasında gökyüzüne işaret ediyor.
(Wally Skali J/ Haberler)
Bryant bunu gerçekleştirirdi.
Ölümünden dokuz gün önce son röportajımızda Bryant, “LeBron Los Angeles'a geldiğinde şimdi bir Laker. Kardeşliğimizin bir parçası, kardeşliğimizin bir parçası ve onu bu şekilde kucaklamalıyız. ”
Kobe hayatta olsaydı, James kariyerinin son yıllarını onunla birlikte yürüme kolunda geçirirdi, Bryant James'in kilometre taşlarının her birine yorum yaptı, Bryant James'in kahramanlarının çoğuna tanık oldu.
Bununla birlikte, Kobe'ye katılmak yerine, James esasen onun yerini almak zorunda kaldı ve bunun asla olmayacağını biliyorsunuz.
Bryant'ın görünür desteği olmadan, James'in mirası Cleveland'da daha güçlü ve Miami'de etkisi daha fazlaydı. Asla gerçek bir laker olarak kabul edilmeyecek, çünkü o sadece Kobe değil.
Bu sezon içi turnuva bayrağı? Benimle dalga mı geçiyorsun?
Evet, NBA hala Lakers'ı, ligin sezon içi turnuvasını kazandıktan sonra geçen yıl bu aptal afiş yetiştirmeye zorlayacaktı.
Ancak bir gün sonra Bryant, Lakers'ı örtmeye ikna ederdi.
“Mutlu olacak ne var? İş bitmedi, ”dedi ünlü bir şekilde yerel yayıncı Ted Sobel tarafından Lakers'ın 2009 finallerinde Orlando'ya iki oyundan hiçbire liderlik etmesinden sonra dour bakışını sorduktan sonra.
Bryant, sahte bir şey, bir şey, bir şey, bir şampiyonluk kazanmanın ciddi işine müdahale eden herhangi bir şeyden hoşlanmadı. Ne olursa olsun, turnuva ne olursa olsun, kirişlerinde değil, söylerdi.
Asla üç olmaz Kobe Bryant heykelleri Crypto.com Arena'nın önünde.
Crypto.com Arena dışında Kobe Bryant'ı onurlandıran heykellerden biri.
(Irfan Khan / Haberler)
81 puanlık oyun sırasında onun heykeli mi? Evet. Karısı Vanessa, aslında bunu tasarladığını söyledi. Gigi ile başka bir heykeli mi? Kesinlikle. O nihai kız babaydı.
Ancak şu anda üçüncü bir Kobe Bryant heykeli için, herkesin üç katı kadar, ana heykeli herkesinkinden daha uzun ve asla bunun için durmazdı.
Her zaman kendini beğenmişti ama asla kendi kendini teşvik etmem. Kazanmayı severdi ama asla birinin yüzünü ovmayacaktı. Ve Lakers efsanelerini o kadar çok sevdi ki, daha fazla dikkat edilmekten utanacaktı.
“Üçüncü bir heykelim inşa etmek istiyorsun? Bu alanı Pau Gasol'a ver. ”
Bryant, WNBA'nın en iyi franchise'ı olan Los Angeles Sparks'ın sahibi olacaktı.
Bryant'ın kadın basketboluna olan yakınlığı iyi belgelendi. Gianna ile çok sayıda üniversite ve profesyonel oyuna katıldı. Bir keresinde üç kadın oyuncunun – Diana Taurasi, Maya Moore ve Elena Delle Donne – NBA'de oynayabileceğini düşündüğünü söyledi.
Sabrina Ionescu'ya büyüklüğe ders verdi, etkisi, yaşam hizmeti kutlamalarında bile konuşacaktı. Büyük Jewell Loyd'u “küçük kız kardeşi” olarak nitelendirdi.
Tren enkazının aynı şehri, kıvılcımlar olan yaşamı tolere etmesinin bir yolu yoktur. Ligin en iyi franchise'ı bir kez, Sparks, liderlikte sürekli değişikliklerle, gerçek yıldız yok ve sadece bir topluluk kolejindeki geçici soyunma odalarına düştükten sonra yeni bir uygulama tesisi için planları duyurdu.
İşte sonunda takımı Dodger liderliğindeki bir gruptan satın alacağını ve onları Titlistlere geri çevireceğini tahmin ediyor.
Ve 2028 taslağında, ekibinin ilk seçimi zamanı geldiğinde, hiçbir soru olmazdı.
“Connecticut Üniversitesi Gianna Bryant'dan Sparks Seç.”
Tanrım, onu özlüyorum.